บทที่ 22 บทที่ 22 ข้อแลกเปลี่ยน

ซ่งเว่ยถึงกับหันรีหันขวาง เขาจะออกจากห้องยามนี้ก็ไม่ได้ จะให้ก้าวเดินต่อไปก็ลำบากใจยิ่งนัก

"เจ้ารีบสวมเสื้อผ้าสิ!!!"

เขาเอ่ยพร้อมกับแสร้งหันไปมองทางอื่น ฟางซูลี่ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวน

"เอ๋? เสื้อผ้าอยู่ตรงไหนนะ?"

ซ่งเว่ยใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เขารู้สึกว่าเลือดในกายส...